از نقطه نظر تاريخي بيماري هاي شغلي از هزاران سال پيش در جوامع بشري وجود داشته است. بيماري هاي مثل مسموميت ناشي از فلزات سنگين د رکارگران معادن صدها سال پيش توسط پزشکان شناسايي شده اند. شناخت علمي و آکادميک از اين بيماري ها د رسال 1700 ميلادي توسط آقاي رامازيني با نوشتن کتاب بيماري هاي صنعت گران شروع شد با آغاز قرن بيستم و افزايش مواجهات زيان آور محيط کار گرايش و توجه به بيماري هاي شغلي و طب کار بعنوان يک رشته تخصصي در علوم پزشکي هر روز افزايش يافت. در سال 1904 اولين کلينيک هاي طب کار در ايتاليا و ساير نقاط اروپا شروع به فعاليت نمودند. در سال 1916 اولين انجمن طب صنعتي تاسيس شد و در سال 1946 انجمن طب کار آمريکا تاسيس شد و در سال 1954 تدريس طب کار به عنوان يک رشته تخصصي آکادميک به شکل مستقل در آمريکا شروع شد.

سابقه استفاده از عناوين طب کار،‌ طب صنعتي و مشابه آن در ايران به بيش از هشت دهه قبل بازمي گردد. يکي از واحد هاي پزشکي مهم در ابتداي تأسيس اولين مرکز صنعتي کشور يعني پالايشگاه آبادان، اداره طب صنعتي بوده است. با توجه به نيازهاي روزافزون کشور و توسعه علمي امور مربوط به کار و محيط ، اولين دوره مدون آموزش تخصص طب کار که بعنوان دوره تخصصي باليني از سوي وزارت بهداشت،‌ درمان و آموزش پزشکي شناخته شده به سال 1374 باز مي گردد که در مهر ماه اين سال، دانشگاه علوم پزشکي تهران اقدام به پذيرش دستيار در يک دوره 3 ساله تخصصي نمود. از سال 1386 دانشگاه هاي علوم پزشکي يزد و دانشگاه ايران  نيز با پذيرش دستيار تخصصي طب کار تعداد مراکز آموزشي را به 3 مرکز ارتقا دادند.

به موازات رشد و توسعه تکنولوژي امروزه شاهد ورود عوامل زيان آور جديد و متنوع در محيطهاي کاري شاغلين مي باشيم. مواجهه با اين عوامل مي تواند در درازمدت منجر به بروز بيماريهاي شغلي و يا تشديد بيماريهاي زمينه اي شاغلين گردد. اين عوامل در همه مشاغل از مشاغل اداري گرفته تا رانندگان، کارگران، پرستاران، خلبانان و... را شامل مي شود.

بيماريهاي شغلي اكثراً غير قابل درمان، ولي قابل پيشگيري هستند و در صورت ابتلاء شاغلين به بيماري شغلي، کارفرما ملزم به پرداخت هزينه هاي درمان، بازتواني و غرامت آن مي باشد.

لذا پيشگيري از بروز اين بيماريها ضمن اينکه وظيفه قانوني کليه مديران و کارفرمايان مي باشد، ميتواند در ارتقاء سلامت نيروي کار، کاهش غيبتهاي کاري کارکنان و افزايش بهره وري سازماني موثر باشد.

گروه طب کار دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال  1390 با 4 نفر عضو هیات علمی در دانشکده پزشکی شروع بکار نمود . از مهرماه 1391 نیز پذیرش دستیار در این گروه آغاز شد. یکی از اقدامات  این گروه، تاسیس کلینیک تخصصی طب کار بوده است که به عنوان مرجع اصلی تشخیص‌، درمان و پیشگیری از بیماریهای ناشی از کار قلمداد می گردد.این کلینیک در حال حاضر با همکاری اعضاء هیئت‌علمی گروه طب کار دانشگاه و با برخورداری ازامکانات مناسب تشخیصی، آموزشی و درمانی به ارائه خدمات تخصصی طب‌کار (شامل معاینات بدو استخدام، معاینات دوره‌ای، ویزیت بیماران ارجاعی از واحدهای صنعتی و مشاوره‌های قانونی) مشغول به کار می‌باشد که محیط آموزشی مناسبی نیز برای تربیت دستیاران این رشته فراهم آورده است.